Συνοψίζοντας...

Έχουμε φτάσει σχεδόν στη μέση του καλοκαιριού...

Κάτι έχω πάθει τον τελευταίο μήνα και κοιμάμαι πολύ ζαβές ώρες , δηλαδή πέφτω για ύπνο στις 11 το πρωί και ξυπνάω αργά το βράδυ και να σου πάλι απ την αρχή..

Η κατάσταση έχει καταντήσει απελπιστική , ειδικά κάθε λίγο και λιγάκι που με ξυπνάνε οι κλήσεις σε κινητό και σταθερό...

Λεφτά για διακοπές σε νησί οι φίλοι δεν έχουν , οπότε αποφάσισα  να πάω Παρίσι στις 15 του μηνός και μόνος μου.....Τελικά θα είναι και μια φίλη θα είναι εκεί εκείνες τις μέρες , οπότε ευελπιστώ να περάσω καλά...

Μία από τις μέρες που πέρασαν πήγα ΚΑΙ Sodade (πρώτη φορά σε gay club) και μπορώ να πω ότι μάρεσε και πως σε ένα σημείο άναψα όταν 3 ζευγάρια από τεκνάκια (χιχι) γλωσσοφιλιόντουσαν ....Ήταν και Τρίτη οπότε δεν πατιόμασταν , αλλιώς θα είχα αρχίσει τα καντήλια...

Και συνεχίζω το πρόγραμμά μου με έκτακτο δελτίο.

Αύριο το πρωί έχω έγερση 6:40 καθώς στις 7 έχουμε το μνημόσυνο για τον πατέρα μου...

 9 μήνες που έχει φύγει....Ο χρόνος κυλά γρήγορα , ο πόνος ωριμάζει και μεστώνει , αλλά επιδρά με λιγότερη δύναμη πάνω μου......

9 μήνες μπαμπά.....Στις 14 Οκτώβρη 2009 ...

Να ζήσουμε να σε θυμόμαστε πάντα......

Κλείνω λέγοντας πως έχω ακριβώς 4 μήνες να πάρω είτε xanax , είτε lexotanil , είτε atarax .
Και αυτό είναι καλό !