Περίοδος : Το Τέλμα

Δεν γίνεται ...Δεν πάει άλλο ...

Τί γίνεται ρε μαλάκα μου?Γιατί όλη αυτή η ατυχία σε όλα ??Τί συμβαίνει ρε μαλάκα ?Γιατί ΟΛΑ μα ΟΛΑ πάνε κατά διαόλου μεριά?Τι στο διάολο συβαίνει??

Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω γιατί πάλι γαμιεται ο Δίας !ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ !

Κοιτάω μέσα μου και βλέπω ότι τίποτα δεν πάει καλά !Τίποτα δεν με γεμίζει !Δηλαδή όλα μένουν μισά και καταστρέφονται!Και το χειρότερο είναι πως εγώ δεν μπορώ να κάνω κάτι !

Τελικά ήρθε και η κατάθλιψη ξανά (και το 'λεγα ο πούστης ότι είχε καιρό να με πιάσει - τί το θελα?)...Χτες ήμουν τόσο χάλια που δεν πήγα ούτε στου Ψυρρή που μαζεύτηκε η παρέα μου , και μάλιστα κατα τις 11 τη νύχτα βγήκα μες το κρύο και έκανα βόλτα με τα πόδια....Το είχα απίστευτη ανάγκη....Δεν αντέχω άλλο εδώ...Πρέπει ή να μετακομίσω το συντομότερο δυνατόν ή να γυρίσω στην Κρήτη...Νιώθω τα πάντα να με πνίγουν..Νιώθω πως δεν υπάρχει πιθανότητα βοήθειας από πουθενά -και όντως δεν υπάρχει - και αυτό αντί να με κάνει πιο δυνατό και να με πεισμώνει , με καταβάλλει αφάνταστα....

Τα οικονομικά μου είναι οκ - ίσως και κάτι παραπάνω από αυτό - αλλά όλα τα άλλα....ΓΑΜΗΣΕ ΤΑ ΝΑ ΨΟΦΗΣΟΥΝ είναι !

Τα οικογενειακά μου ...Χαχαχχαχααα..Εδώ γελάμε (ξέρεις με το γέλιο που παίζει και στο "friends")....Έχουμε διαλυθεί και ο ένας κοιτάει να βγάλει τα μάτια του άλλου...Και ενώ εγώ θέλω να μείνω αμέτοχος , με παίρνει η μπάλα καθώς ο ένας λέει πως υποστηρίζω τον άλλον και τούμπαλιν...Και να πάλι οι καβγάδες , να τα βρισίδια , να οι φωνές , να οι φασαρίες , να τα μίση και οι εγωισμοί.....

Τα της "εργασίας" είναι -κλασικά πλέον- σε αναμονή ..... Και μπρος θα πάρουν από την στιγμή που θα μετακομίσω και πάλι στηνΑθήνα ...
Τα ερωτικά...                              Αχχχχ ...
Μάλλον βγήκα και επισήμως από την περίοδο asexualism αλλά το θέμα είναι πως τώρα νιώθω πιο "ώριμος" συναισθηματικά ...Και αντί αυτό να με χαροποιεί , μου δημιουργεί ανασφάλειες και διλήμματα...Δηλαδή τώρα αρχίζω να μπαίνω στην φάση που πάντα κορόιδευα....Ξέρεις μωρέ...Στη φάση "Γαλάζιος Πρίγκιπας"...Και το κακό είναι πως νιώθω ότι δεν θέλω να συμβιβαστώ με τίποτα λιγότερο......

Θέλω να έχω πλέον κάποιον δίπλα μου που να με στηρίζει....Που να μπορώ να πω "είναι εδώ αυτός για μένα"..Όχι να του κλαίγομαι...Προς Θεού.....
Ίσως να φταίει και το γεγονός ότι πάντοτε στις σχέσεις μου ήμουν εγώ ο δυναμικός της υπόθεσης και ούσιαστικά αυτός που "οδηγούσε" τη σχέση ......

Αλλά τώρα έχω ανάγκη να στηριχθώ και γω σε κάποιον....Και να στηριχθεί μετά και αυτός πάνω μου....Να με βγάλει απ'τα νερά μου ...Να με κάνει να τρελαθώ για αυτόν....Να με οδηγήσει εκείνος σε κάτι που δεν θα μπορώ να ζήσω δίχως αυτό....Να φτάσει η γαμημένη στιγμή που θα βγει από μέσα μου η φράση "Εσύ είσαι το μωρό μου , το αγόρι μου , ο άντρας μου" και να μην  έχω κανέναν ενδοιασμό.....Και μην πάει το μυαλό σου στο πονηρό χαζέ μου μαθητή...Θέλω να ζήσω κάτι 100% ολοκληρωμένο με κάποιον που να με καλύπτει 100%...

Και μην νομίζεις πως απλά δεν είχα αισθήματα για τους εκάστοτε συντρόφους μου ή εκείνοι γαι μένα...Ίσα ίσα που πιστεύεω ότι έχω αγαπηθεί πολύ και πραγματικά .....Μεγάλη κουβέντα για να την πει κανείς .....Αλλά προφανώς έλειπε , άλλωτε λιγότερο και άλλωτε περισσότερο , αυτό το κάτι που λέω παραπάνω....

Έχω αρχίσει πλέον να βαριέμαι το msn , το facebook , το romeo , το dar και όλα τα άλλα....έχω αρχίσει να μην μπορώ να κρατήσω το ενδιαφέρον του άλλου στο μσν -όπως έκανα παλιά με μεγάλη επιτυχία :)- αλλά και οι άλλοι έχουν αρχίσει να με κάνουν να τους βαριέμαι πιο εύκολα....

Αχχχχ ...

Δεν ξέρω τί μπορεί να φταίει....

Και ,ξέρεις , το ωραίο είναι που όλοι σου λένε "Χαλάρωσε και όλα θα έρθουν μόνα τους, εξάλλου δεν το ξέρεις?!Όταν κυνηγάς την σχέση δεν σου κάθεται ποτέ!".....

ΠΟΥ ΝΑ ΧΕΣΩ ΤΑ ΚΛΙΣΕ ΣΑΣ !

Γενικά έχω πολλά στο κεφάλι μου...Που με κάνουν να νιώθω όλο και πιο αδύναμος....Και πιο ευάλωτος...Ίσως φταίνε και όλα αυτά που έχω περάσει τον τελευταίο καιρό και έχω γίνει έτσι , πιο αδύναμος, ως χαρακτήρας ....

Όσο για τους φίλους......Σε ποιόν να πεις τον "πόνο" σου και πραγματικά να σε καλάβει?Εγώ νιώθω πως περισσότερο με καταλαβαίνετε εσείς μαθητές μου παρά εκείνοι...

Και να σκεφτεί κανείς πως είμαι εξαιρετικά αισιόδοξος ως άνθρωπος....

Και μην νομίζεις πως είμαι κανένας ακοινώνητος....Όπως έλεγε και η Ντένη " Εμένα με ξέρει η μισή Αθήνα!" :Ρ

Όχι και βέβαια ξέρω πως αυτοί δεν είναι πραγματικοί φίλοι αλλά οι περισσότεροι απλοί γνωστοί....Αλλά και οι φίλοι μου , οι κολλητοί μου έχουν τα δικά τους προβλήματα /θέματα/δουλειές.....

Αχχχχ ...

Δεν ξέρω...Βρίσκομαι σε ένα τέλμα......Από το οποίο είναι σίγουρο πως κάποια στιγμή θα βγω , ΑΛΛΆ :

Το σημαντικό στη ζωή σου είναι ότι κάποια στιγμή βγαίνεις απ' το τέλμα ή όλα αυτά που καταστράφηκαν και έχασες όσο ήσουν σε αυτό ?